1989/1990: Zawisza - Olimpia Poznań

Trener: Władysław Stachurski.
Kierownik drużyny: Krzysztof Drzewiecki.

Władysław Stachurski

2 - 1 (0 - 1)

Tomasz Mazurkiewicz

Trener: Jarosław Szuba.
Kierownik drużyny: ? .

Jarosław Szuba

Piotr Nowak 63

Mariusz Modracki 75-k

0-1

1-1

2-1

Jan Przybyło 11

Na pomeczowej konferencji prasowej obaj trenerzy rywalizujących ze sobą drużyn podkreślili, że kluczem do zwycięstwa Zawiszy była bardzo agresywna gra bydgoskich zawodników. Zaczęło się jednak źle dla gospodarzy. W 11 minucie obrońcy nie popisali się, Mielcarski zagrał piłkę Przybyle, a ten pokonał Brończyka. Zdobyte prowadzenie mobilizująco wpłynęło na gości. Zawisza miał inicjatywę, ale to Olimpia była bliższa zdobycia drugiego gola (Suchomski tuż po przerwie). Akcje gospodarzy były chaotyczne. Po strzale Arndta Stencel wypuścił piłę i dobiegł do niej Piotr Nowak. Kiedy chciał minąć bramkarza poznaniaków został przez niego przewrócony w polu karnym. Arbiter nie zareagował. W 32 minucie nieskuteczny był Piotr Nowak, a potem po dośrodkowaniu Rzepy – Modracki. W 41 minucie słabo dysponowany sędzia nie dostrzegł zagrania Soczyńskiego ręką w polu karnym. W 63 minucie padło wyrównanie. Akcję, z której padała wyrównująca bramka, rozpoczął Arndt. Podał on piłkę do Piotra Nowaka, który minął trzech obrońców gości i między nogami Stencela posłał futbolówkę do siatki. Goście zaczęli się bronić całą drużyną, za wyjątkiem Mielcarskiego. Drugi gol dla Zawiszy padł po karnym Modrackiego, który pokonał bramkarza silnym, płaskim strzałem. Arbiter podyktował „jedenastkę” za faul Sieberta na Jacku Kocie. Po tym meczu Zawisza z 34 punktami zajmował czwarte miejsce w tabeli z realnymi szansami na grę w europejskich pucharach. Prowadził Lech Poznań – 37 punktów, przed GKS Katowice – 37 i Zagłębiem Lubin – 35.

Zdjęcie z „Gazety Pomorskiej".