1989/1990: Widzew Łódź - Zawisza

Trener: Paweł Kowalski.
Kierownik drużyny: ?.

Paweł Kowalski

0 - 0

Adam Kwaśniewski

Trener: Władysław Stachurski.
Kierownik drużyny: Jerzy Fabiszewski.

Władysław Stachurski

0-0

Przed meczem jeden z bydgoskich dziennikarzy zadał prezesowi łódzkiego klubu pytanie: „– Czego oczekuje pan po tym spotkaniu i swojej drużynie?”. Ludwik Sobolewski odpowiedział: „– Wie pan w jakiej jesteśmy sytuacji. To nie sprzyja dobremu samopoczuciu i koncentracji. A wygrać trzeba za wszelką cenę...”. Dla przedostatniego w tabeli Widzewa remis w tym meczu oznaczał porażkę i przybliżał go do II ligi. Już w 3 minucie Leszek Iwanicki wykonywał rzut wolny z około 20 metrów. Uderzoną znakomicie przez niego piłkę złapał jednak Brończyk. Usadowieni w pierwszej połowie za bramką Brończyka, fani Zawiszy wraz kibicami ŁKS-u prowadzili żywy doping. W 13 minucie na trybuny wkroczyła ówczesna MO.  Była to reakcja na okrzyki fanów Widzewa: „ŁKS – jude, jude, jude" i „przyjechali nie wyjadą". W 25 minucie łodzianie mieli kolejny rzut wolny. Tym razem bydgoski bramkarz wybił piłkę na róg po strzale Myślińskiego z 20 metrów. Niespełna 120 sekund później po podaniu Modrackiego sam przed Zajdą znalazł się Piotr Nowak. Bydgoskiemu zawodnikowi piłka odskoczyła i łódzki golkiper zażegnał niebezpieczeństwo. W drugiej połowie Widzew grał szybciej i tylko dzięki obrońcom oraz Brończykowi „wojskowi” nie stracili gola. Zawisza przez długie okresy przetrzymywał piłkę, grał wszerz boiska. Taki przebieg meczu okazał się skuteczną metodą na wywalczenie punktu.  W 73 minucie sędzia nie dostrzegł zagrania piłki ręką przez Łapińskiego w polu karnym. Obrońca Widzewa w ten sposób wybił futbolówkę na rzut rożny. To był już trzeci mecz Zawiszy bez strzelonej bramki. Bydgoszczanie z 27 punktami zajmowali czwarte miejsce. Prowadził GKS Katowice, który wyprzedzał Zagłębie Lubin. Obie drużyny miały po 30 punktów.