1977/1978: Pogoń Szczecin - Zawisza

Trener: Aleksander Mandziara.
Kierownik drużyny: Ryszard Wiśniewski.

Aleksander Mandziara

3 - 1 (1 - 0)

Ryszard Malinowski

Andrzej Brończyk

Trener: Wiesław Gałkowski.
Kierownik drużyny: Czesław Brzechwa.

Wiesław Gałkowski

Leszek Wolski 7

Jerzy Stańczak 57 gł

Leszek Wolski 61

1-0

2-0

3-0

3-1

Stefan Majewski 63

To był mecz z rodzaju tych o wszystko - zwycięzca miał już zapewniony byt w ekstraklasie. Spotkanie wzbudziło wiele emocji, ale również - mniej lub więcej uzasadnionych podejrzeń. Dziennikarz „Gazety Pomorskiej" - Zbigniew Smoliński, już w tytule meczowej relacji zadawał pytanie: „Co się stało z twardym blokiem defensywy?”. We fragmencie relacji o drużynie Zawiszy i jej defensywie napisał: „Z twardej, walecznej drużyny, która nieraz dała dowód, iż potrafi walczyć w trudnych dla niej momentach, pozostał zespół nie skonsolidowany, anemiczny, grający bezmyślnie, w stylu, za jaki musieliśmy się rumienić. Twarda, agresywna formacja obronna, najsilniejsza zwykle linia przypominała kawał... „szwajcarskiego sera” z ogromnymi dziurami, przez które piłkarze Pogoni przedzierali się w dziecinnie łatwy sposób. Tylu błędów, ile popełnili defensorzy w tym pojedynku, starczyłoby na kilka spotkań i szczęście, że gospodarze wykorzystali tylko trzy sytuacje”. Z kolei redaktor Jerzy Stroiński z „Dziennika Wieczornego" zapytał trenera Zawiszy - Wiesława Gałkowskiego: „ - Po meczu z Pogonią mówiono, że kilku zawodników sprzedało punkty. Co pan na to?”. Szkoleniowiec udzielił bardzo ogólnej i wręcz dyplomatycznej odpowiedzi: „ - Ja też takie opinie słyszałem. Mówiono nawet, kto to zrobił. Osobiście uważam to jednak tylko za wyssaną z palca plotkę”. Szkoda silić się na opis tego spotkania. Bydgoszczanie, aby uratować się przed degradacją musieli nie tylko pokonać Odrę Opole. Musieli liczyć również na... cud. Tym cudem miało być uczciwe potraktowanie spotkania przez łódzki Widzew w potyczce z Ruchem Chorzów, który ostatnie mecze seryjnie zaczął wygrywać.