1951-1952

1951

Strona w opracowaniu.

1952

W 1952 roku spore postępy będące zapowiedzią mających nadejść w najbliższych latach sukcesów odnotowano w sekcji lekkoatletycznej. Skończyły się problemy z kadrą instruktorską. Najpierw sekcję zasilił zawodnik i instruktor w jednej osobie, Jerzy Grzanka. Z bydgoskiej Gwardii przeszedł Mieczysław Mućko, pociągając za sobą nieco później grupę świetnych lekkoatletów. Chwalili oni atmosferę panującą w wojskowym klubie i sprzyjający uprawianiu „królowej sportu” klimat. Mieczysław Mućko został trenerem koordynatorem i kierownikiem sekcji. Jedyne, czego brakowało wojskowym sportowcom to urządzenia sportowe. Na własne obiekty z prawdziwego zdarzenia musieli jeszcze poczekać. W połowie stycznia sportowcy wszystkich sekcji bydgoskiego OWKS-u udali się pociągiem na obóz kondycyjny do Zakopanego.

Mieczysław Mućko  (na zdjęciu) urodził się 20 listopada 1916 roku w Charkowie. W 1920 roku jego rodzina przeprowadziła się do Wilna. Tam się wychowywał i ukończył  Szkołę Handlową. Mając 14 lat podjął treningi  w drużynie piłki nożnej Śmigły Wilno. W piłkę długo nie pograł z uwagi na kontuzje. Zainteresował się lekką atletyką, a swoje kroki skierował do Kolejowego Klubu Ognisko. Po ukończeniu nauki pracował na kolei w Grodnie. Po wybuchu II wojny światowej, w 1939 r. uczestniczył w obronie Lwowa. Trafił do radzieckiej niewoli, jednak zbiegł z miejsca uwięzienia do Wilna. W miejscu swojego dzieciństwa podjął konspiracyjną działalność w Armii Krajowej, w oddziale por. „Skowrona". W Bydgoszczy pojawił się w maju 1945 roku. Pracował jako księgowy, a sportowe pasje realizował jako zawodnik w bydgoskiej Brdzie. W 1947 roku kierował sekcją i szkolił młodzież w Harcerskim Klubie Sportowym. Później był trenerem lekkoatletów Gwardii. Zniesmaczony faktem, że w wymienionym klubie działacze skupiali zainteresowanie wyłącznie na piłce nożnej postanowił w 1952 roku przejść do Zawiszy. W WKS Zawisza jego działalność zaznaczyła się szybkimi sukcesami. Był trenerem I klasy odpowiedzialnym za biegi na średnich i długich dystansach oraz  koordynatorem szkolenia (do 1963). Pod jego wodzą  wojskowy klub zdobywał drużynowe mistrzostwa Polski (1957, 1958), 1963), a zawodnicy odnosili wiele indywidualnych sukcesów zarówno w kraju, jak i za granicą (m. in. złoty medal Igrzysk Olimpijskich w Rzymie zdobyty przez Zdzisława Krzyszkowiaka w biegu na 3 000 metrów z przeszkodami). W latach 1957-65 członek i sekretarz sekcji zarządu sekcji lekkiej atletyki WKS Zawisza.  Był wieloletnim działaczem Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki, a latach siedemdziesiątych minionego wieku został sekretarzem. W połowie lat dziewięćdziesiątych zakończył działalność w OZLA. Wyróżniony Złotą Honorową Odznaką Działacza WKS Zawisza i honorowym dyplomem Fair Play (1994). W 1980 roku otrzymał Medal Za Zasługi w Rozwoju Kultury Fizycznej w Wojsku Polskim.  Odznaczany: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,  Medalem PKOl, Medalem Prezydenta Bydgoszczy, a także wieloma odznaczeniami związku lekkiej atletyki i sportu szkolnego. Zmarł 12 marca 2003 roku w Bydgoszczy. Został pochowany na Cmentarzu na Bielawkach.

Lekkoatleci OWKS Bydgoszcz na Spartakiadzie Wojska Polskiego w Warszawie.