Wojnowski Jan

Ur. 23.12.1946 - Torzewo.
Zmarł 05.02.1990 - Bydgoszcz.

Kluby: Zawisza.

Zawód: ślusarz.

Wyniki na mistrzostwach świata:

1969 r. (Warszawa) - brąz w wyciskaniu

1970 r. (Columbus) - srebro w trójboju, złoto w rwaniu, brąz w podrzucie

1973 r. (Hawana) - brąz w dwuboju

1974 r. (Manila) - brąz w rwaniu

Wyniki na mistrzostwach Europy:

1969 r. (Warszawa) - srebro w wyciskaniu

1970 r. (Szombathely) - w trójboju - srebrny medal, rwanie - złoto, podrzut - srebro

1971 r. (Sofia) - złoto w dwuboju, rwaniu i podrzucie

Dwukrotnie startował na igrzyskach olimpijskich. W 1968 roku w Meksyku zajął czwarte miejsce. Cztery lata później spalił wszystkie boje w podrzucie. Jego najlepszy wynik w kategorii  do 60 kg wynosił  277,5 kg   (122,5 w rwaniu i 155 w podrzucie). Rezultat ten osiągnął w 1971 roku (wynik wyodrębniony z trójboju, który rozgrywano do 1972r.).
Trzykrotny mistrz Polski i 15-krotny rekordzista kraju. W 1970 r. wraz z kolegami z zespołu Zawiszy zdobył pierwsze w historii klubu drużynowe mistrzostwo Polski. Odznaczony medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe".

Pracował ze mną w jednym z bydgoskich zakładów. Szkoda, że odszedł tak szybko, jednak przy trybie życia, który prowadził, musiało się skończyć przedwczesną śmiercią. Jego sukcesy na pomoście spowodowały, że miał wokół mnóstwo pseudo kolegów. Alkohol bywał zbyt częstym gościem w jego codzienności. Pozbył się nawet wszystkich medali, a zdobyte pieniądze przeznaczył na imprezowanie. „Życiowa sztanga bezlitośnie go przygniotła..." - napisał 2 listopada 1992 r.  w „Gazecie Pomorskiej"  - Zbigniew Urbanyi.