SURLIT KRZYSZTOF

W Zawiszy:
1975-1977.

Ur. 13.10.1955 - Zelów.
Zmarł nagle 23.09.2007 po meczu piłkarskim oldboyów - Szczecin. 28.09.2007 - pochowany na Cmentarzu Zarzew w Łodzi.

Pomocnik. Wzrost/waga: 180/75. Ps. „Czapka"

Debiut w Zawiszy: 07.03.1976 (Zawisza - Bałtyk Gdynia 0:0), II liga).

Ostatni mecz: 12.10.1977 (ŁKS Łódź - Zawisza 1:0, ekstraklasa).

14 meczów/3 bramki (1975/1976 - II liga). 2 mecze/1 bramka w Pucharze Polski na szczeblu okręgu.

23 mecze/2 bramki (1976/1977 - II liga).

11 meczów/1 bramka (1977/1978 - ekstraklasa).

Ogółem: 48 spotkań ligowych/6 bramek, w tym: 11 meczów/1 bramka - ekstraklasa, 37 meczów/5 bramek - II liga. 2 mecze/1 bramka w Pucharze Polski na szczeblu okręgu.

Sukcesy: Awansował z Zawiszą do ekstraklasy (1977). Mistrz Polski z Widzewem (1981, 1982), trzykrotny wicemistrz kraju z Widzewem. Półfinalista Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (1982/83).  

Wychowanek Włókniarza Zelów. Start Łódź (1975 jesień i 1977 jesień), Widzew Łódź (1973-75, 1978-83 i 1986 - 151 meczów/30 goli), Nimes (1983-84), US Dunkerque (1984-85), Widzew Łódź (1985-86 ), GKS Bełchatów (1986-88), OTP Oulu (1990-91).

Uplasował się na ósmym miejscu w Polsce w klasyfikacji tygodnika „Piłka Nożna" na najbardziej utalentowanych zawodników za 1976 rok, na pozycji lewego pomocnika.

Pracę szkoleniową rozpoczął w 1999 roku. Był w Widzewie asystentem trenerów, m.in. Marka Koniarka, Oresta Lenczyka i Franciszka Smudy. Potem samodzielny szkoleniowiec. Prowadził: 2003–2005 Zryw Dąbie (V liga) i 2005–2006 Stal Niewiadów (IV liga - awans do III ligi).