Ur. 11.10.1920 - Warszawa. Zmarł 25.06.1983 - Warszawa.
Od stycznia 1964 do czerwca 1964.
Pierwszy mecz: 22.03.1964: Karpaty Krosno - Zawisza 1:1 (II liga).
Ostatni mecz: 28.06.1964: Cracovia - Zawisza 0:1 (II liga).
Bilans spotkań - (15): 7 zwycięstw, 4 remisy, 4 porażki.
Awansował z drużyną Zawiszy do ekstraklasy - 2 miejsce na jej zapleczu.
Szkoleniowiec: Polonii Warszawa (1949-50, 1960 i 01.07.1968-30.06.1971), Gwardii Warszawa (1955-56), Arkonii Szczecin (1958), Pogoni Szczecin (1959, 1960-61), Polonii Bytom, Odry Opole, Arki Gdynia (1964-65) Lechii Gdańsk (1967). 30.09.1967 zwolniony dyscyplinarnie z Lechii Gdańsk za „ciągłe pijaństwo i nie stawienie się na wyjazdowy mecz do Bydgoszczy". Z Gwardią Warszawa zdobył Puchar Polski (1954). Prowadził reprezentacje młodzieżowe. W 1954 r. współpracował z reprezentacją Polski B.
Jako piłkarz grał najczęściej na pozycji pomocnika, chociaż występował też jako napastnik, a nawet obrońca. Długoletni zawodnik warszawskiej Polonii - mistrz Polski 1946. Reprezentant Polski - 6 meczów. Karierę zawodniczą zakończył w 1951 roku. Jeszcze jako piłkarz stołecznej Polonii (wtedy Kolejarza) w listopadzie 1950 roku na wniosek Wydziału Sportowego otrzymał od PZPN tytuł instruktora piłki nożnej. Absolwent liceum handlowego. Trener I klasy.