Kamiński Konrad

Trener: 1956, 1958,
1959-1961,
1967,
1969-1970,
1981.

Ur. 27.03.1915 - Toruń.
Zmarł 01.07.2000 - Inowrocław. Został pochowany 04.07.2000 roku na Cmentarzu Parafii
św. Mikołaja w Inowrocławiu przy ul. Marulewskiej.

Od 06.1956 do 12.1956.

Pierwszy mecz: 05.08.1956: Marymont Warszawa - CWKS (Zawisza)  1:2 (II liga).

Ostatni mecz: 25.11.1956: CWKS (Zawisza) - Naprzód Lipiny 2:3 (II liga).

Bilans spotkań (13): 4 zwycięstwa, 5 remisów, 4 porażki.

Od stycznia 1958 do końca 1958.

Pierwszy mecz:  16.03.1958: Śląsk Wrocław - Zawisza 2:0 (II liga).

Ostatni mecz: 26.10.1958: Zawisza - Arkonia Szczecin 2:1 (II liga).

Bilans spotkań (22): 7 zwycięstw, 5 remisów, 10 porażek.

8 miejsce w II lidze - Grupa Północ (1958).

W latach 1959-1961 (z Kristofem Scharle).

Pierwszy mecz: 15.03.1959: Śląsk Wrocław - Zawisza 2:0 (II liga).

Ostatni mecz : 19.11.1961: Ruch Chorzów- ZAWISZA 4:1 (ekstraklasa).

Bilans spotkań w sezonie 1959 - II liga (22): 12 wygranych, 1 remis, 9 porażek.

Bilans w sezonie 1960 - II liga (22): 13 zwycięstw, 8 remisów, 1 porażka.

Bilans w sezonie 1961 - ekstraklasa (26): 2 zwycięstwa, 6 remisów, 18 porażek.

Ogółem bilans spotkań w latach 1959-1961 (70): 27 zwycięstw, 15 remisów, 28 porażek.

5 miejsce w II lidze (1959), 2 miejsce i awans do ekstraklasy (1960), 14 lokata w ekstraklasie - spadek (1961).

Od 01.07.1967 do 12.11.1967.

Pierwszy mecz: 06.08.1967: Zawisza - Thorez (Zagłębie) Wałbrzych 4:3 (II liga).

Ostatni mecz: 12.11.1967: Hutnik Kraków (Nowa Huta) - Zawisza 1:1 (II liga).

Bilans spotkań (15): 10 zwycięstw, 1 remis, 4 porażki.

Od 01.07.1969 do  03.05.1970.

Pierwszy mecz:  09.08.1969: ŁKS Łódź - Zawisza 1:0 (II liga).

Ostatni mecz: 03.05.1970: MZKS (Arka) Gdynia - Zawisza 4:0 (II liga).

Bilans spotkań (20): 4 zwycięstwa, 10 remisów, 6 porażek.

Od 27.09.1981 do 22.11.1981.

Pierwszy mecz: 04.10.1981: Zawisza - Broń Radom 0:2 (II liga).

Ostatni mecz: 22.11.1981: Zawisza - Hutnik Kraków 4:1 (II liga).

Bilans spotkań (7): 3 zwycięstwa, 2 remisy, 2 porażki.

W 1936 roku zdobył uprawnienia instruktora piłki nożnej. W 1951 roku zdał eksternistyczny egzamin na trenera drugiej klasy. W 1959 roku szkoleniowiec pierwszej klasy. Od 1963 roku trener specjalista drugiego stopnia.

Jako trener: wywalczył z Zawiszą wicemistrzostwo Polski juniorów U-19 - 1958. Mistrzostwo okręgu i  Polski juniorów z Pomorzaninem Toruń - 1953. Wprowadził seniorów Pomorzanina (Kolejarza) do II ligi.  W 1960 roku był w sztabie szkoleniowym, gdy Zawisza wywalczył pierwszy, historyczny awans do ekstraklasy.  W 1959 r. odbył kurs w Warszawie prowadzony przez francuskiego trenera, Gabnela Hanota. W latach 1956-60 i 1962prowadził zespół rezerw „Zetki" (mistrzostwo grupy III ligi - 1960). Wieloletni trener drużyn młodzieżowych w Zawiszy. W latach 1962-63 miał przerwę w zatrudnieniu w Zawiszy, ponieważ nie mógł porozumieć się z działaczami w sprawach szkoleniowych i organizacyjnych. Opuścił Bydgoszcz i został szkoleniowcem Czarnych Szczecin. Pracował w bydgoskim klubie od 1955 r., jednak wcześniej w tym samym roku w rundzie wiosennej (o czym wie niewielu) zaliczył epizod pracy szkoleniowej w ówczesnej... Stali Skarżysko-Kamienna. Ponad czterdzieści lat poświęcił Zawiszy, stając się jego legendą i symbolem. Nie zaprzestał działalności szkoleniowej nawet na emeryturze, na którą przeszedł w 1988 roku. Przez prawie trzydzieści lat przewodniczący lub wiceprzewodniczący sekcji trenerskiej Bydgoskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Wyróżniony Srebrną Odznaką PZPN (1963) i Złotą (1964). Zasłużony działacz kultury fizycznej. W grudniu 1973 r. Zarząd WKS Zawisza przyznał mu za duży wkład pracy szkoleniowo-wychowawczej z młodzieżą"  Dyplom Uznania. Za szczególne zasługi w pracy z młodzieżą odznaczony Medalem Edukacji Narodowej (1976). Laureat Honorowej Trybuny Trenerów i Wychowawców Młodzieży. Drugi po Kazimierzu Górskim trener piłkarski, którego w ten sposób wyróżniono. Uhonorowany również Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1998 roku przez PZPN Złotą Odznaką „Za wybitne osiągnięcia dla polskiej piłki nożnej". Zasłużony szkoleniowiec 60-lecia Bydgoskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Wyróżniony Medalem 70-lecia BOZPN (1993). Wyróżniony Honorową Złotą Odznaką Działacza WKS Zawisza. Wychował wielu świetnych piłkarzy m. in. Mariana Norkowskiego, Jana Górala, Jerzego Sułkowskiego, Ryszarda Harmatę, Zbigniewa Bońka i Henryka Miłoszewicza.

Jako piłkarz grał na pozycji napastnika. Pseudo: „Laluś". Zawodnik WKS Gryf Toruń (1927-39, siedmiokrotne mistrzostwo okręgu), Kolejarza (Pomorzanina) Toruń (1946-54) i  Arbroath FC - Szkocja, Division B (1945). Będąc piłkarzem Pomorzanina jednocześnie szkolił młodzież w toruńskim klubie. Podczas 22 lat występów na boisku rozegrał około 1000 meczów. W latach 1947-48 był w kadrze reprezentacji Polski,  nie zaliczył jednak żadnego oficjalnego meczu.

W trakcie II wojny światowej w 1939 roku kapral - instrumentariusz chirurgiczny w 8 Szpitalu Polowym Wojska Polskiego. W listopadzie 1944 w kompanii sanitarnej 4 Dywizji Piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (Szkocja). Do kraju powrócił na początku 1946 roku.

Corocznie w Toruniu i okolicznych miastach rozgrywany jest turniej piłkarski (dla drużyn młodzieżowych) nazwany jego imieniem.

Autograf: